1947-1973

De uitbreiding van de Rotterdamse haven was goed voor de economie, maar had als gevolg dat het eiland Rozenburg volledig werd vergraven. Twee dorpen verdwenen van de kaart. Na afloop van de Tweede Wereldoorlog kreeg het herstel van de Rotterdamse haven voorrang op de wederopbouw van de stad, want het was van nationaal belang dat de handel en scheepvaart zo snel mogelijk werd hervat om de economie te stimuleren.

In 1947 werden de eerste plannen voor de Botlek ontworpen. Nadat twee grote huurders waren binnengehaald: het Amerikaanse bedrijf Dow Chemical en de scheepsbouwer Cornelis Verolme, kon het Havenbedrijf zijn plannen realiseren. Tussen 1954 en 1957 werden de Botlek met de Welplaathaven, de Chemiehaven en de Sint-Laurenshaven aangelegd en de Derde Petroleumhaven uitgebreid. Dit had ingrijpende gevolgen, want de Welplaat en het oostelijke deel van het eiland Rozenburg werden vergraven tot industriegebied. De belangstelling voor de Botlek bleek in de tweede helft van de jaren vijftig zo groot, dat het oppervlakte te klein was en het Havenbedrijf opnieuw wilde uitbreiden. In 1956 volgde toestemming voor het Plan Europoort, waarbij de rest van het eiland Rozenburg werd vergraven tot havengebied. Er kwamen nieuwe waterwegen: het Calandkanaal als toegangsweg naar de Europoort en het Hartelkanaal voor de binnenvaartschepen. Eind 1960 voer de eerste olietanker de Europoort binnen. In de jaren zestig werd een laatste stuk van de Europoort in ontwikkeling gebracht. Dit betekende het einde van het natuurmonument De Beer, een uitgestrekt duingebied en uniek vogelreservaat op de westpunt van Rozenburg. Als gevolg van de havenuitbreidingen verdwenen twee dorpen van de kaart. De inwoners van Blankenburg ontvingen in november 1960 een brief waarin de gemeente Rotterdam aankondigde dat zij zouden worden onteigend. Protest hiertegen was in die tijd nog ondenkbaar en in november 1965 werd het laatste huis afgebroken. Nieuwesluis verdween vanwege de aanleg van het Hartelkanaal. De ruim driehonderd inwoners moesten elders een nieuw bestaan opbouwen. De huizen werden gesloopt en het gebied opgespoten met een vijf meter dikke laag zand. De vraag naar bedrijfsterrein bleef groot en het havenbedrijf besloot uit te wijken naar buitengaats gebied. Vooruitstekend in de Noordzee werd eind jaren zestig de Maasvlakte aangelegd door een ringdijk aan te leggen en het binnendijkse gebied met zand uit de Noordzee op te spuiten. In 1973 meerden de eerste schepen aan.