Natuurmonumenten was bezig met een plan om een zanddepot naast de Haringvlietdam af te graven om er een natte duinvallei te creëren. Er zou 300.000 kubieke meter zand moeten worden verwijderd, maar daarna zou er een biotoop ontstaan voor bijzondere duinplanten, zoals orchideeën, duingentiaan en parnassia.
Het recreatieschap besloot deze zomer parkeergeld te vragen voor de parkeerplaats naast de Haringvlietdam. Het leidde tot chaotische taferelen: veel dagjesmensen parkeerden de auto dan maar langs de berm, of ze omzeilden de betaling door eenvoudigweg de tweede, onbewaakte, oprit naar de parking te gebruiken.
Een proef met het openzetten van de schuiven van de Haringvlietdam stelde Rijkswaterstaat tevreden. Het zoute en zoete water mengde niet, want het zoute water bleef als een aparte laag onder het zoete hangen. Het zoute water drong door tot Dirksland en er waren geen gevolgen voor de zoetwaterinlaat. Er bleken vooral vissen vanuit zee naar het Haringvliet te komen: stekelbaars, spiering en af en toe een bot. Maar zelden de zo gewenste zeeforel of zalm.
De Triodosbank wilde acht windmolens bij de Haringvlietdam plaatsen. Rijkswaterstaat en de gemeente hadden geen bezwaar. Natuurmonumenten wel, want ze stonden in de weg voor de aanvliegroute van lepelaars.
Op zaterdag 7 augustus vond Veronica’s Beach Tour plaats op het strand bij de Haringvlietdam. Maar liefst tachtig vrachtwagens voerden de apparatuur en materialen aan voor het megafestijn: vijfduizend vierkante meter vloerplaten, drie kilometer hekwerk en 80.000 watt aan geluidssysteem. Maar ook aggregaten die vier miljoen watt konden produceren om het evenement aan de gang te houden. Zeven camera’s registreerden de shows, waar tot ieders teleurstelling slechts zo’n 5000 bezoekers op af kwamen.
Historische foto’s rond de watersnoodramp en de bouw van de Haringvlietdam. De online expositie vindt plaats in het kader van de Week van de Geschiedenis 2010. Klikt u op de paarse button rechtsboven in het venster ’Voornewiki Fotoalbum’ voor alle foto’s.
De stalen schuiven van de spuisluis in de Haringvlietdam werden geconserveerd.
door H.L. Stasse
Ik woon sinds 1957 in Hellevoetsluis. Mijn loopbaan bij de Marine bracht me tot in Australië en voormalig Nederlands Nieuw Guinea. Ik bevoer woeste zeeën en maakte zelfs op de Coral Sea een cycloon mee; ‘Het was kantje boord op dat moment, maar we hebben nog wel een weddenschap gehouden dat degene die als laatste niet zeeziek werd op bier moest trakteren’.
Het meetvaartuig 'Professor Lorentz', foto: H.J. Fehling